ΜΙΛΑ ΤΗΣ!

Περφόρμανς Απεύθυνσης στη Σιωπή των Πετρών

Για την ενεργοποίηση μιας σχέσης με τον αν-ανθρώπινο κόσμο των λίθων έγινε στο Περίπτερο Πικιώνη στους Δελφούς επιτέλεση λόγου και δράσης με τη συμμετοχή του κοινού. Η υπόθεση εργασίας ήταν ότι η επίγεια πολιτισμική δραστηριότητα είναι μέρος των γεωλογικών μετασχηματισμών. Μέσα σε αυτή την “ανθρωποκαινική” υπόθεση επιχειρείται  μια προσωρινή ενεργοποίηση της σχέσης μας με τις πέτρες δια του λόγου, επί τόπου εκεί.

Οι συμμετέχουσες μοιράστηκαν μια πέτρα η καθεμιά από το έδαφος και επιχείρησαν να την περιγράψουν με λίγες λέξεις σε δεύτερο πρόσωπο, απευθυνόμενες προς αυτές. Η απεύθυνση προς τις πέτρες έγινε ατομικά και ομαδικά, σε ένα είδος ωδής του κοινού προς τη γεωλογία, που μας περιβάλλει ως εξωτερικός κόσμος και μας πλημμυρίζει ως οστέινος σκελετός στο εσωτερικό του σώματος μας.

ΟΔΗΓΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΤΕΛΕΣΗΣ

  1. Οι συμμετέχουσες παρακολουθούν μια εισαγωγή για τις έννοιες της ανθρωποκαίνου, της γεωλογίας, του αν-ανθρώπινου, της καταγωγικής μυθολογίας των λίθων και των λαών και για το γενεαλογικό υπόβαθρο της σκέψης του Πικιώνη για τη γαία.
  2. Οι συμμετέχουσες μοιράζονται από μια πέτρα η καθεμιά, την οποία περιγράφουν μιλώντας της σε δεύτερο πρόσωπο.
  3. Αναγράφονται σε χαρτιά Α4 οι απευθύνσεις των λίγων λέξεων για την καθεμιά πέτρα.
  4. Συλλέγονται και εκτίθενται οι συλλεγμένες πέτρες σε ένα αποθετήριο πετρών, το “Λιθολόγιο” ενώ ταυτόχρονα οι απευθύνεις στις πέτρες γράφονται με κάρβουνο ή κιμωλία επάνω στο πικιωνικό πλακόστρωτο του περιπτέρου.
  5. Στον προαύλιο χώρο του Περιπτέρου παραμένει το “Λιθολόγιο”, το εκθετήριο με τις πέτρες και οι γραφές των συμμετεχόντων επάνω στο πλακόστρωτο, ως ίχνη από την περαιωμένη επιτέλεση, που θα σβήσει ο αέρας και η βροχή.














To έργο παρουσιάστηκε στο πολιτιστικό πρόγραμμα του PCAI Oh, tranquility! Penetrating the very rock, A cicada’s voice σε επιμέλεια Κίκας Κυριακάκου, στο πρώην παβιγιόν Πικιώνη, νυν «π», στους Δελφούς. Στο πλαίσιο του θεσμού 2023 «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Φωτογραφίες: Μαρία Τούλτσα