Στη δράση της «Χαρτογράφησης» το ευρύτερο πεδίο της πόλης, το αστικό έδαφος της Aττικής, μετατρέπεται σε πεδίο φαντασιακής δράσης της αρχιτεκτονικής. Η φαντασιακή επόπτευση του χάρτη, από μια υποκειμενικότητα που ταυτίζεται με τον πολεοδόμο-στρατηγό, οδηγεί στην εκδήλωση μιας επιθυμίας πέρα από κλίμακα και μέτρο. Η επιθυμία για την πόλη και το έδαφός της, που είναι επιθυμία για τα κοινά (commons), εκδηλώνεται αδρά, καθώς η υποκειμενικότητα εξωθείται, εν μέσω θεατών, σε γραφή επάνω στο χάρτη με έκχυση πυκνής ύλης λευκής μπογιάς. Ένα μητροπολιτικό πάρκο στο όρος Υμηττός σχηματίζεται από την εκρρέουσα μπογιά και τοποθετείται εν μέσω μιας πόλης που τεντώνεται μεταξύ του Θριάσιου πεδίου και της Λαυρεωτικής χερσονήσου.
Πολεοδομική δράση, όπου το project για τη νέα Αθήνα στα όρια της Αττικής σημαδεύεται στο χάρτη με λευκό ακρυλικό χρώμα. Από το Εργαστήριο της Κερατέας στο πλαίσιο της Ελληνικής συμμετοχής στην 9η Μπιεννάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας.