Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ
(The Man Who Wanted to Look into the Stone)

Ο Άνθρωπος Που Ήθελε Να Κοιτάξει Μέσα στην Πέτρα είναι ένας ερευνητής της γεωλογίας που πάει γυρεύοντας. Εξ όσων γνωρίζει, από τις φιλοσοφικές αναζητήσεις αιώνων, το διάβημα είναι αδύνατον. Δεν μπορεί να το κάνει. Κατατέμνοντας με κάθε διαθέσιμο τρόπο την πέτρα συναντά την αντίσταση του εσωτερικού της. Παραμένει αδιαπέραστο. Σε κάθε κατάτμηση παράγεται ένα νέο απροσπέλαστο εσωτερικό, οχυρωμένο και έγκλειστο στον εαυτό του.  Ο Άνθρωπος Που Ήθελε Να Κοιτάξει Μέσα στην Πέτρα προβαίνει σε μάταιες πρακτικές εντοπισμού και αποκάλυψης μιας αφανούς εσωτερικότητας όπως:

1.Απογραφή με την επισημείωση των Πετρών:
Ο Άνθρωπος Που Ήθελε Να Κοιτάξει Μέσα στην Πέτρα αναγράφει γράμματα επί των πετρών, προκειμένου να σηματοδοτήσει τη μοναδικότητα της καθεμιάς, στο διαθέσιμο απόθεμα της κοίτης του ποταμού.

 2. Απαρίθμηση των αναρίθμητων Πετρών:
Δημιουργεί έναν πρόχειρο αρχαιολογικό κάνναβο για την οριοθέτηση μιας εκτεινόμενης μάζας βοτσάλων. Επιχειρεί να τις καταμετρήσει μετακινώντας τον κάνναβο στο έδαφος αλλά χάνει το λογαριασμό.

 3. ΑπαλΥφή των χαρακτηριστικών των Πετρών:
Καλύπτοντας με χρώμα την επιφάνεια της πέτρας, προσπαθεί να απαλείψει τα χαρακτηριστικά της υλικότητάς της για να μπεί στην “ουσία” του σχήματός της.

 4.Ενυδάτωση ή Ανθρωπόκαινος:
Εμβαπτίζονται πέτρες από την δυτική περιοχή κάτωθεν της Ακροπόλεως, σε γυάλες με νερό. Με την πάροδο μηνών, στις ανθρωπογενείς πέτρες, θραύσματα κεραμικών αντικειμένων, αναφύεται χλωρίδα εκ του μηδενός.

5. Αποτύπωση της μορφής των Πετρών:
Επιχειρεί να σχεδιάσει τις πέτρες, καθεμιά στις διάφορες όψεις της. Κάθε όψη της πέτρας είναι η όψη μιας άλλης πέτρας.

6. Περιγραφή δια του λόγου:
Εγκαταλείπει τα μέσα αναπαράστασης και συγκεντρώνει τη σκέψη του στο κοσμικό τοπίο της πετρώδους επιφάνειεας. Επιχειρεί να καταγράψει τους μνημονικούς συνειρμούς που δημιουργεί το τοπίο της, σαν να πρόκειται να συναντήσει την μορφή της πέτρας στο εσωτερικό της ψυχής του.

 7. Σχάση της Πέτρας:
Εντός της κοίτης του ποταμού, όπου κατακρημνίζονται και στρογγυλοποιούνται οι βράχοι του Ταϋγέτου, έναντι του οχυρού της Καρδαμύλης, Ο Άνθρωπος Που Ήθελε Να Κοιτάξει Μέσα στην Πέτρα αναδράμει τον ποταμό με μια βαριά (ή μια βαριοπούλα). Κάθε τόσο εντοπίζει μια πέτρα και, με ένα κάθετο χτύπημα, τη σκίζει στα δυό. Το εσωτερικό της πέτρας αποκαλύπτεται στο φώς αλλά αυτό που αποκαλύπτεται δεν είναι πιά το εσωτερικό της. Με τη σχάση, το εσωτερικό μετατρέπεται σε εξωτερικό προστατεύοντας ες αεί την αφάνεια του νέου εσωτερικού που δημιουργείται, κ.ο.κ.

 ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ “ΟΧΥΡΟ”:
Η ΠΕΤΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟ ΟΧΥΡΟ ΜΟΥ
Το οχυρό είναι μια διατεταγμένη συγκέντρωση λίθων για την παραγωγή ενός ακατάληπτου εσωτερικού, ασφάλειας και ειρήνευσης. Είναι ένας εξωσκελετός των σπονδουλωτών σωμάτων που οχυρώνονται. Το οχυρό, αν και θέλει να διατηρήσει την ασφάλεια στο εσωτερικό του, ταυτόχρονα δημιουργεί την επιθυμία κατάληψής του. Αυτή η εξωτερική επιθυμία, αν σταθούμε από την μεριά του πολιορκητή-κατακτητή, όση κι άν είναι η απόλαυση της κατάκτησης, ποτέ δεν ικανοποιείται. Στο εσωτερικό της κάθε πέτρας του κάστρου υποθέτουμε ότι υπάρχει μια ειρήνευση, που για να την αποκτήσουμε πρέπει να την καταστρέψουμε. Κάθε επιθυμία για το “μέσα” είναι η επιβεβαίωση της κυριαρχίας του “έξω”.   Και ούτω καθεξής.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ
Χτίζοντας πλάι σε ένα ποτάμι, όπως το ποτάμι της Καρδαμύλης, υπάρχει πάντοτε άφθονο διαθέσιμο υλικό για την οικοδόμηση ενός κάστρου. Καθώς ο καιρός με βία κατεβάζει τις πέτρες κι ο μάστορας τις χτίζει, η κορυφή του καμπαναριού του Αγίου Σπυρίδωνα αντικαθιστά την κορυφή του Ταϋγέτου. Το νταμάρι του χρόνου μαζί με  τα εργαλεία και το χέρι του μάστορα οικοδομούν τα ερείπια του μέλλοντος.

(Λήψη: Παντελής Χανδρής)


Βίντεο: Ζήσης Κοτιώνης, Ευθυμία Δημητρακοπούλου